راهنمای کامل دنده دوچرخه

اغلب اوقات افرادی را خواهید دید که پدال های خود را با شیدایی می چرخانند یا به سختی می چرخند و به سختی می توانند دوچرخه را حرکت دهند. اگر از وسایل خود به درستی استفاده می کردند، زندگی برای این افراد کمی آسان تر می شد.

این راهنما در مورد چرخ دنده های دوچرخه است و اینکه چگونه از چرخ دنده های دوچرخه خود استفاده کنید است.

دنده دوچرخه چیست؟

چرخ دنده ها یکی از آن اختراعات دوست داشتنی است که به ما امکان می دهد سریع تر سواری کنیم، راحت تر از تپه ها بالا برویم و لذت بیشتری از سواری خود ببریم.

چرخ دنده‌ها تلاشی را که روی پدال‌ها انجام می‌دهید به خروجی خاصی در چرختان تبدیل می‌کنند.  تغییر دنده بر اساس زمین و شرایط برای ماندن بیشتر در باند به شما امکان می دهد کارآمدتر به جلو حرکت کنید.

چند سیستم مختلف وجود دارد که دوچرخه‌ها برای تعویض دنده از آن‌ها استفاده می‌کنند، اگرچه رایج‌ترین آنها پیشرانه خارجی است.

اکثر دوچرخه های موجود در بازار امروزه دارای پیشرانه های خارجی هستند که به سیستم های ساده، سبک و کارآمد تبدیل شده اند.

دنده ها روی کاست (مجموعه ای از چرخ دنده های چرخ عقب) توسط دنده ای در عقب تعویض می شوند. دنده زنجیر را به سمت بالا یا پایین نوار کاست جابجا می کند.

دوچرخه همچنین ممکن است دارای دنده جلویی هم باشد که زنجیر را بین حلقه های زنجیر متصل به میل لنگ جابجا می کند.

دنده‌های جلو پرش‌های بزرگی را ایجاد می‌کنند که به طور مؤثری محدوده دنده‌های شما را تغییر می‌دهد، به طوری که برای سرعت بالا، زمین صاف یا کوهنوردی با سرعت کم مناسب‌ هستند. نوار کاست به شما امکان می دهد تا با تعدیل تلاش خود، وسایل خود را با دقت بیشتری در آن محدوده انتخاب کنید.

معمولاً بین یک تا سه حلقه زنجیر (تک، دو یا سه تایی) و حداکثر 11 چرخ دنده (12 حلقه نیز به شکل SRAM Eagle و Campagnolo Record وجود دارد و حتی 13 حلقه با روتور) در چرخ عقب پیدا خواهید کرد. این به شما طیف وسیعی از چرخ دنده ها را برای انتخاب می دهد.

دنده هاب در دوچرخه چیست؟

دنده های هاب یک گزینه محبوب برای مسافران و کسانی است که خواهان یک پیشرانه قوی و نسبتاً بدون نیاز به تعمیر و نگهداری هستند.

با فواصل سرویس بین 3000 تا 5000 کیلومتر، دنده های هاب داخلی برای افرادی که تمایل کمتری به تعمیر و نگهداری دارند عالی هستند.

همچنین شکی وجود ندارد که دنده‌های ریل نسبتاً در معرض آسیب هستند. بسته بندی همه چیز به خوبی در چرخ عقب، به شما امکان می دهد تا کمی راحت تر سواری کنید، به خصوص در فصل زمستان.

گزینه های زیادی برای دنده توپی وجود دارد، اما رایج ترین آنها از Shimano، SRAM، Sturmey Archer  و سازنده معروف Rohloff هستند.

با سیستم هایی از سه تا 14 دنده، طیف گسترده ای از گزینه ها برای هر زمینی که در آن قرار دارید وجود دارد.

با این حال، مشکل اصلی وزن است. شما با یک جعبه دنده کوچک در داخل هاب ، در حال حرکت هستید که به نوبه خود حاوی قطعات فلزی زیادی است که وزن قابل توجهی را اضافه می کند.

تعویض دنده  با دنده توپی سخت است.

آیا دوچرخه ها گیربکس دارند؟ گیربکس دوچرخه چیست؟

بخشی از مشکل چرخ دنده هاب این است که در انتهای دوچرخه وزن اضافه می کند که می تواند منجر به هندلینگ نامتعادل شود.

در عوض، گیربکس مستقیماً در قاب ادغام می شود و وزن آن در مرکز دوچرخه قرار می گیرد. میل لنگ به طور مستقیم دنده ها را به حرکت در می آورد و خروجی در جعبه دنده تبدیل می شود و سپس از طریق یک زنجیر به چرخ عقب منتقل می شود.

یکی از هیجان انگیزترین پیشرفت های اخیر گیربکس Pinion است. به طور کلی، گیربکس ها همچنان در دنیای دوچرخه جایگاه ویژه ای دارند.

هم گیربکس و هم دنده توپی را می توان با درایوهای تسمه استفاده کرد. این امر حتی به نگهداری کمتری نسبت به زنجیر نیاز دارد زیرا هیچ اتصالی برای روان کار کردن وجود ندارد، و این مدل بسیار تمیزتر از یک زنجیر روغنی است.

با این حال، فقط فریم های خاصی با تسمه درایو سازگار هستند. از آنجایی که تسمه یک حلقه ممتد است، قاب نیاز به جداشدن یا جداکننده زنجیره ای دارد که به شما امکان می دهد تسمه را سمت مثلث عقب بکشید.